In memoriam Joop Olman

75 jaar lid van de PvdA – een ware sociaal-democraat

Onze partijgenoot Joop Olman is overleden. Hij bereikte een hoge leeftijd: hij werd 95 jaar. Gedurende zijn hele (volwassen) leven was hij actief lid van onze partij. 

Joop Olman werd geboren in Rotterdam op 7 oktober 1927. Op 12-jarige leeftijd maakte hij op 14 mei 1940 het bombardement van Rotterdam mee. Zijn vader was joods, zijn moeder katholiek. Joop was dus half-joods, hij hoefde niet, zoals zijn vader, een jodenster te dragen. Zijn vader werd door de Duitsers opgepakt en gevangen gezet in het Oranjehotel, waaruit hij door het ondergronds verzet werd bevrijd. Een oma en tantes van Joop werden via Westerbork naar concentratiekampen gedeporteerd, waar ze niet van zijn teruggekeerd. Joop doorliep tijdens de oorlog de Ambachtsschool en werd toegelaten tot de HBS. Op 10 november 1994, bij de razzia van Rotterdam, hij was toen 17 jaar, werd hij door de Gestapo van huis gehaald en naar een werkkamp in Braunsweig getransporteerd. Onder onmenselijke omstandigheden moest hij daar leven en werken tot hij eind april 1945 door de Amerikanen werd bevrijd.

Na de oorlog ging Joop in militaire dienst. Hij kwam bij de Militaire Politie en werd uitgezonden naar Soerabaja, waar hij opnieuw in een oorlogssituatie terecht kwam. Daar ontmoette hij zijn eerste vrouw waarmee hij in het huwelijk trad en terugkeerde naar Rotterdam. Zij kregen een dochter, maar het huwelijk hield geen stand. Joop trouwde een paar jaar later met zijn grote liefde Betty. Ze kregen drie kinderen. Het gezin verhuisde naar de stad Groningen, waar Joop actief werd in de afdeling van de PvdA. Hij werd lid van Provinciale Staten. Na de verhuizing naar Veendam, in 1981, werd Joop voorzitter van het bestuur van de PvdA-afdeling Wildervank-Veendam, daarna lid van de gemeenteraad en tenslotte wethouder.  Ook buiten de (gemeente-)politiek was Joop een bekende Veendammer. 

Na zijn wethouderschap was hij actief bij diverse lokale organisaties. Hij zette zich in voor en was geliefd bij de Turkse gemeenschap in Veendam. In de zorg voor gehandicapten vervulde hij diverse bestuurlijke functies. Hij was voorzitter van de amateur voetbalclub Veendam 1894, voorzitter van de wijkraad Sorghvliet en van het wijk- en buurtbeheer-overleg, bestuurslid en columnist bij de lokale zender Radio Parkstad. Joop zat ook in bestuur van de Stichting Naamgeving Slachtoffers 2^e wereldoorlog. Volkomen verdiend ontving Joop in 2011 een koninklijke onderscheiding, die hem door vriend en (destijds) gedeputeerde Pim de Bruijne werd opgespeld. Hij ontving ook de eremedaille van de gemeente Veendam en de Drees-penning voor 65 jaar lidmaatschap.

Tegenslag en verdriet werden Joop en Betty niet bespaard. Hun jongste zoon Benjamin werd in 1982, op 21-jarige leeftijd in Bangkok vermoord. Door een fatale ziekte moest Joop een tweede zoon veel te vroeg missen. In 2012 overleed Betty en kwam Joop er alleen voor te staan. Hij klaagde nooit, hij maakte er het beste van. Joop is 75 jaar lid geweest van de PvdA en heeft het verschil gemaakt voor veel inwoners.  Ook vanuit zijn functie bij de Bouwvereniging Veendam. Zijn drijfveer was vooral ingegeven door gelijke rechten voor mannen en vrouwen, de wederopbouw en de onderkenning dat de onderklasse te kort komt en de rechtvaardigheid van een behoorlijke beloning en een positie in de maatschappij verdienden. 

De partij en de sociaal democratische beweging hebben een hard werkende strijder verloren.